Krajowe priorytety rozwoju społecznego i gospodarczego Azerbejdżanu do 2030 r. zostały zatwierdzone zarządzeniem prezydenta Ilhama Alijewa. Można śmiało wskazać co najmniej trzy do czterech priorytetów na najbliższą dekadę.
To stale rosnąca konkurencyjna gospodarka, oparta na konkurencyjnym kapitale ludzkim, innowacjach z wielkim powrotem do wyzwolonych terytoriów, czystym środowiskiem i wzrostem OZE.
Sprawy społeczne, gospodarka i klimat
Główne miejsce zajmują obywatele kraju, ich problemy społeczne. W szczególności głowa państwa zwraca uwagę na potrzebę ochrony socjalnej grup ludności o niskich dochodach i znajdujących się w trudnej sytuacji, osób niepełnosprawnych, w tym dzieci poniżej 18 roku życia, którą należy wzmocnić poprzez skuteczniejszy i bardziej sprawiedliwy system zabezpieczenia społecznego. W tym Baku musi osiągnąć przyzwoity poziom minimalnych emerytur, świadczeń, stypendiów i innych świadczeń socjalnych. To wszystko wymaga odpowiedniego finansowania, co jest niemożliwe bez wzrostu gospodarczego.
Wzrost gospodarczy przejawia się w innowacyjnych i skutecznych inicjatywach prywatnych. Dlatego Prezydent postuluje wzmocnienie partnerstwa publiczno-prywatnego, ożywienie działalności innowacyjnego sektora prywatnego i zwiększenie jego udziału w finansowaniu sektora pozanaftowego. Ropa i gaz jak widać, przez najbliższe dziesięć lat pozostanie w monopolu państwa, które rządzi się swoimi jasnymi zasadami. Sektor prywatny jest przedmiotem szczególnej uwagi rządu. W tym celu Baku powinno poprawić otoczenie biznesowe, aby sektor prywatny, zwłaszcza małe i średnie przedsiębiorstwa, stały się głównym źródłem wzrostu gospodarczego i zatrudnienia.
Wymaga to zwiększenia przejrzystości systemu sądownictwa i zapobiegania nieuczciwej konkurencji. Cieszy fakt, że rządzący dążą do stopniowego zmniejszania udziału transferów z Państwowego Funduszu Naftowego do budżetu, którego celem jest utrzymanie stabilnego poziomu rezerw walutowych. W dłuższej perspektywie należy zakładać, że Azerbejdżan chce wzmocnić odporność gospodarki na wpływy wewnętrzne i zewnętrzne oraz stabilność makroekonomiczną. Rozwój gospodarki wymaga przyciągania do krajowej gospodarki bezpośrednich inwestycji zagranicznych, w tym inwestorów strategicznych w obszarach infrastrukturalnych.
Zminimalizowania wymaga również szara strefa. Rozwój powinien zapewnić regionom poziom życia porównywalny z poziomem życia stolicy. Zwiększenie udziału regionów w dochodzie narodowym jest koniecznie aby zmniejszyć dysproporcje między stolicą a regionami. W dłuższej perspektywie rząd w Baku powinien dostosować poziom ich rozwoju do poziomu życia stolicy. Planowane jest rozszerzenie stosowania przyjaznych środowisku zielonych technologii, udziału alternatywnych i odnawialnych źródeł energii w zużyciu we wszystkich sektorach gospodarki w celu ograniczenia negatywnego wpływu na klimat.
Jak widać, w ciągu najbliższych dziesięciu lat Azerbejdżan stoi przed dużymi wyzwaniami. Rząd ma jasno określone krajowe priorytety rozwoju społeczno-gospodarczego. Nie ma w nich nic nadzwyczajnego. Wyzwania te zostały już wcześniej postawione przed rządzącymi. Dziś są one formułowane zgodnie z nową rzeczywistością i nie ma powodu, aby je odkładać na później.
Powiązany artykuł