Kiedy Tadżykistan latem ubiegłego roku pomagał swoim sąsiadom w zaopatrzeniu w wodę, wiele osób zwracało uwagę, że z tego powodu w samym Tadżykistanie wprowadzono racjonowanie energii.
Uzbeckie media, powołując się na ministra zasobów wodnych Uzbekistanu, mówią, że Taszkent może stanąć w obliczu takiego samego dotkliwego niedoboru wody w sezonie irygacyjnym, jaki dotknął kraj w 2008 roku.
Prognoza została wykonana na podstawie danych uzyskanych z analizy sytuacji hydrometeorologicznej w kraju. Oczekuje się, że poziom wody w rzekach transgranicznych Amu-daria i Syr-daria drastycznie spadnie w okresie wegetacji (od kwietnia do września).
Pomimo tworzenia nowych zbiorników wodnych, jej poziom w Uzbekistanie jest już niższy niż w poprzednich latach. Specjaliści z uzbeckiego Ministerstwa Zasobów Wodnych liczą na ulewne deszcze w marcu i nagromadzenie wystarczającej ilości wody, aby uratować sektor rolny kraju, który stanowi jedną piątą produktu krajowego brutto. Tymczasem Tadżykistan, w którym znajduje się około 1300 jezior oraz ponad 900 naturalnych rzek i strumieni, posiada około 60 proc. zasobów wodnych Azji Centralnej.
Według danych Ministerstwa Energii i Zasobów Wodnych Tadżykistanu, kraj faktycznie zużywa tylko 17-20 proc. zasobów wodnych, które powstają na jego terytorium. Tadżykistan zużywa znikome ilości zasobów wodnych do celów rolniczych, ponieważ 93 procent Tadżykistanu jest górzyste.
Tadżykistan potrzebuje wody głównie do wytwarzania energii elektrycznej. Zbiorniki wodne elektrowni wodnych magazynują wodę w okresie wiosenno-letnim w celu wykorzystania jej do produkcji energii elektrycznej w okresie jesienno-zimowym. Takie nagromadzenie wody odbywa się wyłącznie kosztem kwoty poboru wody, która jest corocznie ustalana przez Międzypaństwową Komisję Koordynacji Wodnej Azji Centralnej.
Uzbekistan jest krajem podwójnie śródlądowym. Kraj ma mniej niż 10 procent gruntów ornych skoncentrowanych w dolinach rzecznych i oazach, podczas gdy resztę zajmują pustynie i góry. Chociaż Uzbekistan jest jednym z krajów o najwyższym poborze wody na mieszkańca, kraj ten ma niewiele wewnętrznych zasobów słodkiej wody. Ze względu na swoje położenie geograficzne Uzbekistan jest uzależniony od sąsiednich krajów w zakresie ogromnej części zużywanej wody.
Gospodarka Uzbekistanu nadal w dużym stopniu opiera się na bawełnie, która jest uprawą bardzo wodochłonną. Pola bawełny Uzbekistanu są w dużej mierze nawadniane przez nieefektywne i przestarzałe sieci kanałów zbudowane w okresie sowieckim.
Powiązany artykuł