Prezydent Sadyr Żaparow skomentował postęp prac nad rozwiązaniem problemu granicy z Tadżykistanem w wywiadzie dla państwowej agencji informacyjnej Kabar. Zdaniem Żaparowa w sprawie granicy z Tadżykistanem poczyniono postępy, ale prace postępują „bardzo wolno”.
„Jeśli obie strony zgodzą się na wytyczenie granicy, uwzględniając interesy obu stron, na budowę pozostanie miesiąc pracy. Ale niestety sąsiedzi mieli się dobrze i na niektórych terenach zaczęli składać wniosek o wydanie decyzji w sprawie mapy z 1924 roku. Rozwiązanie jest więc powolne. Ale w rzeczywistości propozycja rozwiązania problemu na mapie z 1924 r. nie pasuje ani z prawnego, ani moralnego punktu widzenia. Bo w 1924 roku ani my, ani oni nie byliśmy odrębnymi państwami” – powiedział w wywiadzie prezydent Republiki Kirgiskiej.
Uważa, że jeśli linię graniczną wytycza się na podstawie mapy z 1924 r., to cała granica powinna zostać przeanalizowana i ustalona zgodnie z tym dokumentem. Władze Tadżykistanu nie komentują sytuacji wokół negocjacji w sprawie delimitacji i demarkacji granicy państwowej tadżycko-kirgiskiej. Duszanbe nie zareagowało jeszcze na ostatnie oświadczenie Sadyra Żaparowa.
Pod koniec grudnia 2022 roku prezydent Żaparow zapowiedział zakończenie prac nad wyjaśnieniem granicy kirgisko-tadżyckiej do maja przyszłego roku. Wcześniej Żaparow powiedział na kurułtajach ludowych w Biszkeku, że Kirgistan i Tadżykistan osiągnęły wstępne porozumienie w sprawie granicy. Według niego dokumenty na granicy zostaną podpisane podczas podróży delegacji tadżyckiej do Kirgistanu. Nie podano terminu wizyty delegacji tadżyckiej.
17 lutego tadżycki minister spraw zagranicznych Sirojiddin Muhriddin powiedział dziennikarzom, że w ciągu półtora roku strony ukończyły opis projektu 102-kilometrowej granicy państwowej tadżycko-kirgiskiej. „Ogólnie rzecz biorąc, całkowita uzgodniona linia wspólnej granicy między dwoma krajami wynosi dziś około 626 km” – powiedział dyplomata.
Nie wiadomo, kiedy zostaną opisane pozostałe odcinki. Niepewne sekcje granicy państwowej między Tadżykistanem a Kirgistanem są głównym czynnikiem napięć między Duszanbe a Biszkekiem. Z ich powodu często powstają konflikty na małą i dużą skalę.